Zastosowanie wody zjonizowanej

Cały świat jest zafascynowany wskaźnikami zdrowia populacji Japonii oraz Korei Południowej z ostatnich 30. lat. Duży wpływ na to zjawisko mają nowoczesne technologie poprawy jakości wody i jej wskaźników biologicznych. W Japonii prawie co piąta rodzina używa wody alkalicznej. A każdego roku do tej ogromnej grupy użytkowników dochodzi jeszcze jeden milion.

Woda zjonizowana jest powszechnie stosowana w celach zapobiegawczych. Pomaga również w zwalczaniu różnego rodzaju chorób. Możliwości stosowania wody zjonizowanej zależą od wartości pH oraz ORP wody, które z kolei zależą od czasu pracy urządzenia.

W Japonii i Korei Południowej woda zjonizowana została zaakceptowana jako środek pomocny w leczeniu wielu chorób. W tych krajach istnieje pewna liczba szpitali, w których zamiast drogich leków i antybiotyków często używana jest zarówno woda alkaliczna, jak i woda kwaśna. Woda alkaliczna stosowana jest skutecznie w leczeniu wielu, w tym bardzo skomplikowanych, chorób. W Niemczech opublikowano pozytywne wyniki badań klinicznych, dotyczących zastosowania wody alkalicznej przy obu typach cukrzycy [2]. W Japonii wodą kwaśną skutecznie leczone są rany powstałe w wyniku powikłań cukrzycy.

W szczególności trzeba podkreślić możliwości zastosowania zjonizowanej wody alkalicznej, jako skutecznego środka zapobiegawczego.

Oddziaływanie wody alkalicznej jest różnorakie. Jednak najważniejsze jest fakt, że woda alkaliczna, którą cechują mniejsze rozmiary struktur molekularnych (aglomeratów), woda nieposiadająca nawet bezpośredniego efektu terapeutycznego wyjątkowo skutecznie pomaga w pozbywaniu się zanieczyszczeń, chroni od niszczącego wpływu wolnych rodników oraz stymuluje regenerację organizmu. W taki oto sposób zostają pobudzone siły witalne /obronne organizmu, które chronią nas przed chorobami i pozwalają na ich pokonywanie.

Według naukowców japońskich, zalecane wartości pH wody zjonizowanej, stosowanej w celach zapobiegawczych, winny wynosić od 8,5 do 9,5, a potencjał utleniania i redukcji [ORP] od -150 do -250 mV. Jak widać z tabeli powyżej, woda wodociągowa takie parametry uzyskuje po pracy jonizatora PTV przez okres 5 do 10 minut. W innych miejscowościach ¬lub przy użyciu wody ze studni lub studni głębinowych - czas przebiegu pro desu może się różnić, w zależności od jakości użytej wody.

Ile wody alkalicznej należy pić i w jaki sposób?

W celach zapobiegawczych wodę alkaliczną należy pić codziennie, zamiast zwykłej wody (np. z kranu), w ilości 30 ml na każdy kilogram masy ciała lub (średnio) od 2 do 2,5 litra dziennie. Najlepiej pić wodę 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Pierwszą porcję wody (1-2 szklanek) zaleca się pić rano, przed śniadaniem.

To ważne - codziennie średnio musimy wypić od 2 do 2,5 litra wody. Właśnie wody. Ona wpływa na wszystkie funkcje organizmu. W płynach naszego ciała odbywają się procesy metaboliczne oraz różnorodne reakcje chemiczne. Z wodą zostają dostarczone do organizmu niezbędne substancje odżywcze oraz usunięte produkty metabolizmu.

Ilość wypitej dziennie wody nie obejmuje kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, itp. W tych napojach jest woda, ale zawierają one również substancje usuwające ją z organizmu. Pić należy regularnie, nie czekając na suchość w ustach. Gdy zaczynamy odczuwać pragnienie, organizmowi już brakuje 0,5+1 litra wody. Niestety nie tylko dorośli, ale - co jest szczególnie smutne

- również nasze dzieci nie potrafią i nie chcą pić wody. Żądają napojów gazowanych, soków pasteryzowanych. A tak się składa, że napoje te bardzo mocno zakwaszają organizm (pH = 2,7-3,5), niszcząc tym samym rozwijający się organizm dziecka i stwarzając korzystne warunki dla rozwoju chorób.

1. Naturalny przeciwutleniacz

Wszyscy słyszeliśmy o znaczeniu przeciwutleniaczy w neutralizacji szkodliwych skutków aktywności wolnych rodników. Najpierw więc wyjaśnimy, co to są wolne rodniki.

Wolne rodniki

Wolne rodniki znane są również jako utleniacze. To niestabilne cząsteczki, atomy i jony, którym w powłoce zewnętrznej brakuje jednego elektronu, lub mówiąc inaczej - w powłoce zewnętrznej istnieje elektron niesparowany. W organizmie powstają one naturalnie, w procesach reakcji metabolicznych. Najważniejszy z nich to aktywny rodnik tlenowy. Wolnymi rodnikami mogą również być rodniki azotowe, chlorowe, nadtlenowe.

Wolne rodniki mają wysoki dodatni potencjał utleniania, wyrażający ich zdolność do zabierania i dołączania brakujących elektronów z cząsteczek sąsiednich. Dlatego są one bardzo aktywne oraz agresywne i zawsze poszukują substancji, którym można by odebrać brakujący elektron.

Organizm ludzki do utleniania (spalania) żywności i pozyskania energii używa normalnych cząsteczek tlenu. To "spalanie" nieuchronnie prowadzi do powstania aktywnego tlenu (atomów tlenu z brakującym elektronem) oraz innych wolnych rodników, nazywanych rodnikami pierwotnymi. Specjalne komórki układu odpornościowego, fagocyty, również wykorzystują wdychany z powietrzem tlen do tworzenia aktywnych rodników tlenowych. Powstające w ciągu procesów życiowych pierwotne wolne rodniki zabierają elektrony od bakterii, wirusów, komórek obcych i zdegenerowanych (raka), zabijając je i chroniąc organizm przed chorobami oraz zakażeniami.

Wtórne wolne rodniki powstają wtedy, gdy zostaje zaburzona równowaga utleniania i redukcji, a środowisko organizmu staje się utleniające, kwaśne. Określa się to zjawisko jako stres oksydacyjny, a inaczej - stan organizmu powstający w wyniku nadmiernej ilości wolnych rodników. Stres oksydacyjny może wystąpić, kiedy organizm znajduje się pod wpływem czynników szkodliwych, na przykład stresu psychicznego, zanieczyszczeń środowiska, niezdrowej diety, palenia tytoniu, spożywania alkoholu, fal elektromagnetycznych emitowanych przez komputer, telewizor, telefon komórkowy itp.

Wtórne wolne rodniki, w przeciwieństwie do pierwotnych, nie wykonują żadnych korzystnych funkcji fizjologicznych. Odwrotnie, w celu uzyskania brakujących elektronów, atakują zdrowe komórki organizmu, zakłócając ich normalną aktywność i procesy metaboliczne. Przyspiesza to starzenie komórek, tworzą się warunki sprzyjające powstawaniu różnych chorób. Właśnie to tworzenie się wtórnych wolnych rodników (a nie rodników w ogóle) jest m.in. przyczyną powstawania wielu chorób.

Ciało człowieka składa się z 70 bilionów komórek. Wewnątrz jądra każdej komórki znajduje się DNA - nasz kod genetyczny. Szacuje się, że wolne rodniki atakują DNA ok. 10 000 razy dziennie [2]. W przypadku uszkodzenia DNA, to mimo że ma on zdolności samo naprawcze , istnieje prawdopodobieństwo rozwoju choroby nowotworowej. Jeżeli zostają uszkodzone komórki narządów krążenia, występują choroby serca i układu krążenia.

uszkodzenie komórek beta produkujących insulinę, może doprowadzić do cukrzycy. Ponadto wolne rodniki osłabiają odporność organizmu i przyspieszają procesy starzenia, powodują przyspieszenie powstawania chorób wieku podeszłego (takich jak miażdżyca, zapalenie stawów, zaćma).

Z upływem lat organizm zakwasza się, wzrastają dodatnie wartości potencjału utleniania i osłabia się odporność organizmu na choroby. To zjawisko można określić jako starzenie się.

Konsekwencje utleniania występującego w naszym organizmie obserwujemy głównie poprzez niszczący wpływ wolnych rodników. Tak jak w jabłku: natychmiast po przecięciu rozpoczyna się proces utleniania i jabłko szybko nabiera koloru brązowego.

Myśląc o neutralizacji skutków szkodliwych, musimy zająć się przyczyną ich powstawania - kwaśnym środowiskiem organizmu, a następnie użyć antyoksydantów, chroniących nas przed zagrożeniami powodowanymi aktywnością wolnych rodników.

Przeciwutleniacze

Przeciwutleniacze to substancje, które oddają wolne elektrony wolnym rodnikom i chronią nasz organizm przed niszczącym stresem oksydacyjnym. Jak pisaliśmy wcześniej, podczas procesu redukcji oraz przy ujemnym potencjale utleniania-redukcji powstają wolne elektrony. Im bardziej ujemna wartość ORP, tym silniejsze działanie przeciwutleniaczy. To one wzmacniają komórki, wspierają ich żywotność i aktywują system immunologiczny.

Przypomnijmy sobie przykład z jabłkiem: po przecięciu jabłka rozpoczyna się utlenianie i pod wpływem wolnych rodników jabłko nabiera koloru brązowego. Jeżeli jednak przeciętą powierzchnię pokropimy kilkoma kroplami soku z cytryny, nie zbrązowieje ona przez dłuższy czas: silny przeciwutleniacz znajdujący się w soku z cytryny - witamina C - będzie zapobiegał utlenianiu.

Takie same procesy zachodzą w naszym organizmie. Z każdym oddechem odbywa się proces utleniania, powstają wolne rodniki. Proces utleniania jest procesem starzenia

Ich powstawanie oraz skutki ich działania można znacznie zmniejszyć, zachowując równowagę emocjonalną, zmieniając myślenie, eliminując złe nawyki (w szczególności - palenie tytoniu i picie alkoholu), dbając o dietę itp.

Organizm prócz tego potrzebuje przeciwutleniaczy. Niektóre wytwarza sam, inne musimy mu dostarczyć z żywnością. Głównymi otrzymywanymi z żywnością przeciwutleniaczami są beta-karoten (witamina A), witaminy C i E oraz selen. Potencjał ujemny przeciwutleniaczom zapewniają atomy tlenu z dodatkowym elektronem. (Przypomnijmy sobie, że wolne rodniki tlenowe - to atomy tlenu z brakującym elektronem). Przeciwutleniacze, oddając dodatkowe elektrony wolnym rodnikom, chronią zdrowe komórki przed niszczącym ich wpływem.

Bogate w beta-karoten są marchewki, różne rodzaje kapusty, sałaty, cebule, pomidory, jagody, owoce. Witaminę C głównie zawierają owoce cytrusowe, czarne porzeczki, kapusta kwaszona. Witaminę E zawiera ziarno, kasza gryczana, kasza owsiana, oleje roślinne. Źródłem selenu są owoce morza, produkty zbożowe, warzywa.

W naszej diecie, niestety, coraz bardziej brakuje naturalnych produktów spożywczych, dostarczających organizmowi tego, co niezbędne i istotne dla rozwoju aktywności antyoksydacyjnej.

Ujemny potencjał wody alkalicznej (ORP = -100 mV... - 200) wskazuje na bardzo silne właściwości antyoksydacyjne. Oznacza to, że woda alkaliczna zawiera dużo wolnych elektronów, które mogą być oddane wolnym rodnikom.

Wolne rodniki (atomy aktywnego tlenu bez jednego elektronu) przejmują brakujące elektrony od zdrowych komórek i uszkadzają je. Pijąc wodę alkaliczną z nadmiarem elektronów powodujemy, że wolne rodniki zabierają brakujące elektrony z wody alkalicznej. Powstaje normalny tlen (O., ) oraz chronione są komórki.

W wodzie alkalicznej głównie dominują ujemne jony hydroksylowe (OH-). To podstawa życia. Ładunek ujemny wskazuje, że tlen, zawarty w jonach hydroksylowych, ma dodatkowy elektron. Po oddaniu tego elektronu wolnemu rodnikowi - aktywnemu atomowi tlenu z brakującym elektronem - powstaje stabilna cząsteczka tlenu. W rezultacie zostają "unieszkodliwione" (zredukowane) wolne rodniki, ale również zwiększa się zawartość tlenu we krwi. Poprawia to wchłanianie substancji odżywczych a nasycone tlenem środowisko przyczynia się do niszczenia komórek nowotworowych (patrz rozdział "Choroby").

komórki, zatrzymuje procesy utleniania. Powstają korzystne warunki dla regeneracji komórek. Radykalnie spowalnia to proces starzenia się.

Oczywiście, fizjologicznie raczej nie staniemy się młodsi, a czterdziestolatek nie stanie się dwudziestolatkiem. Jednakże, jeśli komórki naszego ciała będą tak samo aktywne, wydajne i funkcjonalne, jak wtedy, gdy mieliśmy dwadzieścia lat, będzie to oznaczało odmłodzenie się na poziomie biomolekularnym. Trzeba zwrócić uwagę, że nie każdy jon ujemny ma właściwości przeciwutleniające. Dla przykładu, rozpuszczony w wodzie wodorowęglan sodu NaHCO3 (soda oczyszczona) tworzy alkaliczny roztwór sody. Jednakże znajdujące się w tym roztworze ujemne jony HCO3¬nie będą miały właściwości antyoksydacyjnych, ponieważ roztwór sody nie ma ujemnego ORP.

Właściwości przeciwutleniające wody alkalicznej dodatkowo polepsza znacznie mniejsza masa cząsteczkowa niż innych przeciwutleniaczy.

Jak widać, witaminy C oraz E i beta-karoten składają się z dużych, złożonych cząsteczek. Niezależnie od wielkości każda cząsteczka, zarówno wymienione powyżej, jak i cząsteczka wody alkalicznej (mająca znacznie mniejszą masę cząsteczkową) oddaje tylko jeden elektron. Komórki organizmu najłatwiej wchłaniają mniejsze cząsteczki wody, które są połączone w małe formacje molekularne Woda alkaliczna dostaje się w ten sposób do najtrudniej dostępnych miejsc i neutralizuje wolne rodniki.

Czy ze wszystkich napojów jedynie woda alkaliczna ma potencjał ujemny?

Ujemne ORP mają również świeże soki owocowe, na przykład sok pomarańczowy. Ale nie każdy może się pochwalić, że wypija codziennie przynajmniej szklankę takiego soku. Tymczasem za znacznie mniejsze pieniądze, wypijając każdego dnia wodę alkaliczną (pH = 8,5-9,5, ORP = -100... -200 mV), możemy nie tylko zaspokoić potrzeby organizmu, ale również dostarczyć organizmowi najłatwiej wchłaniane przeciwutleniacze.

Działanie przeciwutleniające wody alkalicznej pozwala skutecznie ochronić zdrowe komórki oraz wzmacniać system odpornościowy organizmu. Woda ta obniża również jego pH, usuwa zeń wolne rodniki i przyczyny ich powstawania. To jeden z najważniejszych argumentów w odpowiedzi na pytanie, dlaczego należy pić wodę alkaliczną.

Dobre zdrowie związane jest ściśle z równowagą kwasowo-zasadową. Wartości pH krwi muszą mieścić się w zakresie od 7,35 do 7,45, by utrzymać funkcje życiowe organizmu. Tylko taka krew jest w stanie dostarczać składniki odżywcze i usuwać powstałe pozostałości kwaśne.

Gdy się rodzimy, nasze ciało i krew są najbardziej zasadowe (pH = 7,45). W ,:zasie rozwoju organizm zakwasza się: w procesie "spalania" substancji odżywczych zawsze powstają różne pozostałości kwaśne, które organizm powinien usunąć.

Niestety, nieodpowiednia dieta, stres itp. sprzyjają powstaniu nadmiaru pozostałości kwaśnych, których organizm nie jest w stanie pozbyć się całkowicie i które zaczynają się gromadzić. Środowisko wewnętrzne organizmu zakwasza się, zaczynają dominować dodatnie jony wodorowe H+, zasadowość krwi się zmniejsza, wzrasta ryzyko zachorowania.

Z lekcji chemii wiemy, że kwasy najskuteczniej neutralizuje się zasadami. Organizm nie wytwarza substancji zasadowych. Możemy je dostarczyć jedynie z jedzeniem. Nowoczesne nawyki żywieniowe oraz jakość żywności nie gwarantują niestety odpowiedniego zaopatrzenia w substancje alkaliczne. Sytuację komplikuje i to, że nowoczesne gazowane, wzbogacone różnymi słodzikami napoje przyczyniają się bardzo do zakwaszania organizmu.

Woda alkaliczna zawiera nie tylko ujemne jony OH-, ale również jony metali alkalicznych (wapnia, magnezu, potasu, sodu), wymaganych do neutralizacji pozostałości kwaśnych. Organizm najlepiej przyswaja substancje zjonizowane. Dlatego te natychmiast wchłaniane jony metali pełnią niezmiernie ważną rolę w procesie alkalizacji organizmu.

Często można usłyszeć pytanie: "Co się dzieje, gdy woda alkaliczna dostaje się do żołądka? Czy jej właściwości alkaliczne zanikają z powodu kontaktu z silnym kwasem żołądkowym?"

Aby strawić żywność i zniszczyć bakterie oraz wirusy, środowisko wewnętrzne żołądka jest silnie kwaśne (pH = 4). Gdy woda alkaliczna dostaje się do żołądka i reaguje z kwasem żołądkowym, pH wody (zasadowość) zmniejsza się. Ale również zmniejsza się kwasowość soku żołądkowego (pH rośnie). Gdy wartość pH wewnętrznego środowiska żołądka wzrasta do 4,5, ścianki żołądka wydzielają więcej kwasu solnego HCl i przywracana jest kwasowość pierwotna (pH = 4).

Zmniejszanie kwasowości żołądka będzie zależało od ilości dostającej się do żołądka wody zasadowej oraz wartości pH. Czym więcej i bardziej alkalicznej wody pijemy, tym szybciej spada kwasowość soku żołądkowego i tym więcej kwasu solnego zostaje wydzielone w celu zneutralizowania wpływu wody alkalicznej. Jak z tego widać, oddziaływanie wody alkalicznej na poziom kwasowości żołądka jest minimalne.

Wszelkie wątpliwości znikają po zbadaniu, w jaki sposób wydzielany jest kwas żołądkowy.

Nasze ciało nie ma narządu, który wytwarzałby i przechowywał kwas chlorowodorowy, a to dlatego, że kwas ten uszkodziłby ścianki takiego narządu. Komórki żołądka muszą na bieżąco wytworzyć tyle kwasu, ile jest potrzebne w danym momencie. Komórki żołądka wytwarzają kwas chlorowodorowy (HC1) z dwutlenku węgla (CO2), wody (H2O) i chlorku sodu (NaC1):

NaCl + H2O + CO, = HC1 + NaHCO3

W taki sposób powstaje kwas chlorowodorowy oraz wodorowęglan sodu (NaHCO3). Kwas solny wydzielany jest do żołądka, a wodorowęglan sodu przedostaje się do krwioobiegu. Wodorowęglan sodu i analogiczne sole potasu, wapnia - to zasadowe bufory krwi (patrz rozdział "Bufory krwi"), które neutralizują nadmiar kwasów we krwi, rozpuszczając stałe pozostałości kwaśne. (Ciekłe pozostałości kwaśne krew przenosi do nerek, skąd są usuwane z moczem.) Zmniejszająca się zawartość buforów alkalicznych we krwi, zmniejsza zdolność organizmu do neutralizacji i usuwania kwaśnych pozostałości. Z powodu gromadzenia się pozostałości kwaśnych organizm zakwasza się, zbyt wcześnie starzeje i pojawiają się różnego rodzaju choroby. Dlatego warunkiem dobrego zdrowia i długotrwałego stanu młodzieńczego jest odpowiedni poziom buforów alkalicznych we krwi (patrz - "Wpływ alkalicznych buforów krwi na starzenie się").

Alkalizacja organizmu - to nic innego jak zwiększenie zawartości wodorowęglanów (buforów alkalicznych) we krwi. Przy zwiększeniu się ilości wodorowęglanów, pH krwi pozostaje bez zmian. Wzrasta zdolność krwi do neutralizacji kwasów, a tym samym zapobiega się spadkowi pH krwi. Efekt picia wody alkalicznej jest taki, że w miarę produkcji kwasu solnego w żołądku do krwi dociera więcej wodorowęglanu.

Ponieważ wodorowęglany dostają się do krwi podczas procesu wytwarzania kwasu solnego przez żołądek, winno się wypijać dostateczne ilości wody alkalicznej o wysokim pH (8,5-9,5). Wodę alkaliczną zaleca się pić przed posiłkami, na pusty żołądek, gdy poziom kwasu żołądkowego jest niski. Po wypiciu wody alkalicznej kwasowość soku żołądkowego szybko spadnie (pH wzrośnie) a to z kolei spowoduje wytwarzanie większej ilości kwasu solnego, a tym samym wydzielenie większej ilości wodorowęglanu do krwi.

Ilość wodorowęglanu we krwi wzrasta również wtedy, gdy krew wchłania wodę alkaliczną, dostającą się z pustego żołądka bezpośrednio do jelit. Gdy woda alkaliczna dostaje się do krwi, zwiększa się zasadowość krwi (rośnie pH). Aby przywrócić pH krwi, kwasowy bufor krwi (kwas węglowy H2CO3 ) reaguje z wodą zasadową, która głównie zawiera jony wapnia połączone z jonami hydroksylowymi:

Ca (OH) 2 + 2 (H2CO3) = Ca+2 + 2(HCO3- ) + 2 (1120)

Gdy zamiast bufora kwasowego (kwasu węglowego) we krwi pojawia się bufor alkaliczny - poziom wodorowęglanu we krwi wzrasta.

Tylko woda alkaliczna

Nie jeden z nas czytał lub słyszał o różnych odmianach wody i jej korzyściach. Niestety żaden z proponowanych produktów nie może zwiększyć zawartości buforów alkalicznych (wodorowęglanów) we krwi. To może zapewnić tylko woda alkaliczna z wystarczająco wysokim wskaźnikiem pH.

Często zadawane jest pytanie, czy nie można zwiększyć stężenia wodorowęglanów we krwi, pijąc rozpuszczoną w wodzie sodę, tj. wodorowęglan sodu?

Gdy wodorowęglany dostaną się do żołądka, kwas żołądkowy podzieli je na wodę, dwutlenek węgla i chlorek sodu (sól kuchenną), a alkaliczne bufory krwi nie otrzymają żadnych wodorowęglanów. Wręcz przeciwnie -spowoduje to tylko zwiększenie niepożądanego spożycia soli (NaC1).

Pijąc codziennie (2-2,5 1) wody alkalicznej w celach zapobiegawczych, zatrzymuje się zakwaszanie organizmu, normalizuje się poziom pH krwi oraz utrzymuje się wymaganą zawartość buforów alkalicznych, co zmniejsza ilość wcześniej nagromadzonych zanieczyszczeń.

Można powiedzieć, że pozbywając się zgromadzonych przez kilka lat pozostałości stajemy się młodsi. Oczywiście to nie zwróci czasu, niekoniecznie wyrówna zmarszczki na twarzy i nie zmieni koloru włosów. Jednakże, jeśli w organizmie osoby pięćdziesięcioletniej zmniejszymy pozostałości do poziomu, jaki miała w wieku czterdziestu lat, znaczy to tyle, że jej tkanki i narządy wewnętrzne staną się młodsze o dziesięć lat.

Zakwaszone komórki krwi (po lewej) i po 6 miesiącach picia wody alkalicznej

Warstwa zanieczyszczeń i toksyn utrudnia składnikom odżywczym prze dostanie się do krwiobiegu przez ścianki jelit oraz zatruwa organizm . Cząsteczki wody alkalicznej (połączone w mniejsze struktury molekularne) dostają się do tej przylegającej do wewnętrznej ścianki jelit warstwy i stopniowo wymywając toksyny, usprawniają proces wchłaniania składników odżywczych, zmniejszając tym samym zakwaszenie organizmu.

W pierwszych kilku dniach spożywania wody alkalicznej mogą wystąpić częstsze wypróżnienia i wysypki. Oznacza to, że na początku procesu oczyszczania przewodu pokarmowego wodą alkaliczną wydziela się duża ilość toksyn i organizm stara się je usunąć.

Ciało ludzkie jest bardzo wrażliwe na niedobór wody. O niedoborze wody i zwiększającej się z tego powodu kwasowości organizmu nasze ciało sygnalizuje poprzez różnego rodzaju objawy, najczęściej bóle (bóle głowy, bóle stawów, pleców, okolicy serca) lub zgagę. Ból w pierwszym rzędzie często jest sygnałem pragnienia, ale zazwyczaj traktowany jest jako choroba i leczony lekami.

Gdy pijemy wodę alkaliczną, komórki organizmu zostają zaopatrzone w wodę najbardziej odpowiadającą ich potrzebom, której wartości pH i ORP zapewniają optymalne warunki do przemiany materii. Z powodu mniejszych struktur molekularnych i mniejszego napięcia powierzchniowego (patrz "Mniejsze napięcie powierzchniowe"), woda zasadowa łatwo przechodzi przez błony komórkowe i skutecznie nasyca je wodą (uwadnia).

Naukowcy są zgodni co do tego, że dawniej atmosfera zawierała około 30% tlenu, czyli znacznie więcej niż obecnie. Dlatego teraz jest wyższe zapotrzebowanie na tlen, a ponieważ organizm nie gromadzi tlenu, to istotne jest, by zapewnić mu jego stały dopływ.

Jak pisaliśmy wcześniej (patrz "Wskaźnik pH"), w wodzie alkalicznej, do której razem z jonami hydroksylowymi OH- trafia jedyny atom tlenu

z cząsteczki wody, występuje nadmiar tlenu. Jeśli we krwi (która zawiera 90% wody) znajdzie się więcej wody alkalicznej, to również krew będzie zawierała więcej niezbędnego dla procesów życiowych tlenu. Gdzie tlen, tam energia i życie. Z tlenem do tkanek i komórek dostarczane są substancje odżywcze i energia, a cząsteczki tlenu aktywnego zabijają bakterie i wirusy.

Procesy metaboliczne są silnie uzależnione od tego, czy środowisko, w którym zachodzą, jest dostatecznie nasycone tlenem. W razie braku tlenu węglowodany nie rozkładają się w pełni i rozpoczyna się proces fermentacji oraz tworzy silne środowisko kwaśne. Między innymi ten właśnie fakt ułatwia rozwój komórek nowotworowych (patrz "Choroby").

Napięcie powierzchniowe odzwierciedla gęstość wody. Im mniejsze napięcie powierzchniowe, tym woda rzadsza, można powiedzieć, że bardziej płynna, "mokra".

Napięcie powierzchniowe krwi wynosi 43-45 dyn/cm2, wody wodociągowej znacznie więcej - 73 dyn/cm2. W celu przedostania się składników odżywczych przez błonę komórkową oraz usunięcia związków toksycznych z organizmu, ciało musi użyć energii do zmniejszenia napięcia powierzchniowego wody. Zdolność do zmniejszania napięcia powierzchniowego maleje z wiekiem, wtedy woda ze składnikami odżywczymi ma trudności z przedostaniem się do komórek i trudniej usuwa z nich odpady.

Napięcie powierzchniowe wódy alkalicznej jest zbliżone do napięcia powierzchniowego krwi. Bardziej "mokra" woda alkaliczna idealnie pasuje do .,przepłukania organizmu" i szybko staje się integralną częścią krwi i płynu międzykomórkowego, przejmuje toksyny i nieczystości, a następnie usuwa je z organizmu wraz z moczem. Krew - to w 90% woda, dlatego dostarczenie wystarczającej ilości wody zasadowej powoduje, że krew staje się mniej gęsta.

Warto przy tym pamiętać, że kwaśne środowisko ciała bardzo silnie wpływa na zwiększenie krzepnięcia krwi i zmniejsza ryzyko udaru mózgu oraz nadciśnienia tętniczego.